VNC Column Wolkenkrabbel
Tropische trip
Mijn vakantiebestemming deze winter was Rio de Janeiro. Samen met mijn travelbuddy en zijn Braziliaanse vriend reisde ik IPB naar mijn favoriete bestemming. Daar we er alle drie al vele malen geweest waren, brachten we onze tijd voornamelijk door op het strand van Ipanema. Heerlijk relaxen in de zon en de hele dag mensen kijken. Voor dat laatste zijn de stranden van Rio de uitgelezen plek. Het bestuderen van de diverse pluimage verveelt nooit.
Het meest fascinerend vind ik de vele verkopers op het strand. Ze zijn onlosmakelijk verbonden met het kleurrijke strand. Sommigen lopen met complete uitklapbare winkels de hele dag over het strand heen en weer. Ik probeer me dan voor te stellen hoe het leven van deze mensen eruitziet. Een man liep met een zware kar gevuld met warme maïs door het mulle zand. Zelf heb ik weleens met mijn fiets aan de hand over het strand gelopen, en dat vond ik al vrij pittig. Hoeveel maïs zou deze man moeten verkopen om in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien? Ook observeerde ik een vrouw die drie tassen gevuld met textiel met zich meezeulde. Ondertussen showde ze de kleurrijke strandlakens die ze verkocht. Hier en daar werd ze gewenkt door iemand die haar koopwaar van dichterbij wilde bekijken. Talloze doeken werden tevoorschijn getoverd uit de diverse tassen, maar vaak zonder dat er een koop tot stand kwam en vervolgens moest de hele handel weer ingepakt worden. En dit alles bij een temperatuur van boven de 30 graden. Ondanks alles oogden de meeste strandverkopers immer vriendelijk en goedlachs. Bij het aanschouwen van deze taferelen prees ik mezelf maar weer eens gelukkig met mijn baan.
Koninklijk reizen
Na een heerlijke week genoten te hebben was het weer tijd om naar huis te gaan. Mijn travelbuddy was al een dag eerder vertrokken en nu was het de beurt aan zijn vriend en ikzelf. ’s Middags checkte ik de booking in de Travelshop en het stemde mij gunstig toen ik zag dat er nog zes C-class stoelen vrij waren en wij daar als eerste voor in aanmerking zouden komen. Natuurlijk zouden we sowieso blij zijn om mee te komen, maar dit zou wel het kersje op de taart zijn na zo’n fijne vakantie. Maar aangekomen op de luchthaven bleken de C-class plaatsen inmiddels verkocht. We kregen twee middenstoelen naast elkaar, op de eerste rij achter de Premium Comfort Class. Best wel weer eens verhelderend om als passagier te reizen. Zo heb ik nooit geweten dat op deze rij de stoelen blijkbaar niet helemaal recht achter de stoelen ervoor staan, dus zat ik met een stang tussen mijn voeten. Handbagage daar plaatsen was best een uitdaging.
Sauna
Tijdens het boarden bleek de APU niet te functioneren en al snel werd het tropisch warm aan boord. Toen iedereen was ingestapt, bleek er een dronken passagier aan boord te zijn. Ik zag hoe mijn collega’s vakkundig en zo onopvallend mogelijk de man van boord begeleidden. Gelukkig had hij geen bagage ingecheckt en konden we vertrekken, dachten we. Maar nee, de passagier die met de dronkaard samen reisde besloot ook af te stappen, en die had helaas wel bagage.
Ondertussen leek het aan boord steeds warmer te worden. Mijn vers geföhnde haar plakte inmiddels in sliertjes rond mijn gezicht en ik voelde een zweetdruppel over mijn ruggengraat zuidwaarts glijden. Wanneer je zo op een middenstoel zit, besef je pas hoe passagiers het cabinepersoneel observeren. Ik keek naar mijn collega’s die deze hitte in hun blauwe uniformen trotseerden. De sjaaltjes gingen af en niet veel later gingen ook de gilletjes uit. De temperatuur was inmiddels gestegen tot zo’n 35 graden. Wat bleven ze professioneel! Nog steeds kalm en vriendelijk lachend deelden ze water uit en stelden mensen gerust. Supertrots was ik, maar mijn gedachten dwaalden ook weer af naar ook de verkopers op het strand. Je zult toch dagelijks in deze temperatuur moeten werken…
Cora Dessing